Loslaten - hoe doe je dat?
Door: Arianne Rooyens-KantersLaatste reactie: Di 5 Sep 17
"Loslaten… Hoe doe je dat eigenlijk?" - een mooie vraag die ons gesteld werd op een mooie avond.
De basis van de vraag komt voort uit de vraag: hoe laat je een ex- partner gaan, hoe zorg je dat je niet meer verbonden blijft. Het is niet de eerste keer dat deze vraag aan ons gesteld wordt. Het belang van loslaten is inmiddels doorgedrongen tot onze maatschappij. Loslaten van een groot verlies, een sterfgeval, een baan. Een scheiding of de eerste grote liefde. Of het loslaten van idealen, familiewaardes die niet als de jouwe voelen, onzekerheid of schuldgevoel. Rouwen. Zoals Wibe Veenbaas altijd zo mooi zegt: rouw is de achterkant van de liefde. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Door middel van de rouwcirkel doorlopen we ons eigen proces op het thema rouw.
Maar in sommige gevallen lukt dat niet. We schieten naar de binnenkant van de rouwcirkel en komen in het rode gebied terecht.
Ik denk dat iedereen die naar de cirkel kijkt voorbeelden heeft uit zijn of haar eigen leven of leefomgeving.
Voor de grote thema’s weten we dat het verwerken van de pijn aandacht en tijd nodig heeft.
Dit is overigens voor onze maatschappij vanzelfsprekend, maar niet altijd voor die van onze ouders of grootouders. Dan was het de gewoonte om door te gaan en niet te lang stil te staan bij een verlies. Een miskraam, een kindje die niet bleef leven, een partner die overleed en waar binnen een jaar de volgende partner al klaarstond. Tijd nemen om te rouwen is iets van de laatste decennia. En ook nu nog hoor –of voel je de onuitgesproken boodschap- nog te vaak dat mensen er maar overheen moeten zijn, de tijd tikt verder. Dat is ook de reden dat veel onverwerkte rouw nog over de generaties doorleeft en de kleinkinderen tranen huilen om verliezen die niet genoeg plek hebben gehad.
Terug naar de huidige vraag; want een partner is toch iets heel anders dan een kind of echtgenoot verliezen aan de dood?
Ja. En nee.
We beseffen ons niet altijd hoe groot de impact kan zijn van een nog niet losgelaten partner. Een relatie stopt. Jij of de ander maakt een einde aan het samenzijn. Tja, dat kan.
Tranen huilen, adem halen en weer verder. Zeker in gevallen van een relatie die kort was. Of waarvan beide partners beseften dat het niet meer was zoals toen. Dat hoort toch gewoon bij het leven?
Als iets zijn plek niet heeft gekregen, zal het om aandacht vragen.
Elke nieuwe partner zal je herinneren aan dat wat nog rond gemaakt moet worden. Gebeurt dit bewust? Nee, zeker niet. Als dat zo zou zijn heb je al snel door wat je nog te doen staat. Maar elke cel in je lichaam herinnert zich dat er iets nog niet in balans is.
Zoals een kind feilloos kan voelen hoe het met de moeder is, zo stemmen ook partners zich op elkaar af. Als – potentiele- partner voel je veel van hoe het met de ander is. Ben je symbiotisch -verplaats je je makkelijk in de ander en komt er dan verwarring op de grens- dan weet je niet altijd wat van jou en wat van de ander is. In dit geval maakt dat niet zo veel uit. Als je keer op keer een vaag gevoel van onrust voelt registreer je dat en ben je op je hoede. Zet je vraagtekens bij de ontdekkingstocht die je aangaat en voelt de onrust als een waarschuwingssignaal aan. En zal je je niet open kunnen of willen stellen. Dan lukt het je niet om met een nieuwe liefde de diepe verbinding aan te gaan.
Ben jij degene die de onrust ervaart, dan is het wel handig als je kunt scheiden welke gevoelens van jou en welke van de ander zijn. En anders… moet je vaker door de onrust heen om het patroon te gaan herkennen.
Want dan heb je zelf nog iets te doen.
Ga na wat je bindt aan je ex-partner. Heb je nooit afscheid genomen? Ben je nog steeds enorm boos om iets wat er is gebeurd? Heb je het gevoel dat je het verkeerd hebt gedaan en dat het daarom zo is gelopen? Of speelt er voor jou iets heel anders?
Door met aandacht en liefde terug te kijken naar dat wat er was, te bedanken voor de mooie momenten en te accepteren dat er ook niet mooie momenten waren kun je vastpakken en loslaten.
Wie weet helpt dit inzicht je om je eigen stappen te zetten en je ex te bedanken voor dat wat er was. Ik hoop het echt. Je kunt ook een eigen ritueel verzinnen, of zoeken naar een loslaatritueel dat jou aanspreekt. Rituelen zijn krachtig, omdat je helemaal- met lichaam en geest, en door gebruik van je zintuigen- bezig bent iets te manifesteren. De intentie van het loslaten ga je dan echt doorvoelen.
Lukt het je niet? Met loslaten en vastpakken zijn verschillende lichaamsgerichte oefeningen te doen. Omdat voelen met je lijf iets anders is dan beredeneren vanuit je hoofd. Mocht je stappen willen zetten, en lukt het niet vanuit een open hart los te laten wat voor jou geweest is, weet je dan welkom. Zowel door middel van coaching als met opstellingen is loslaten mogelijk. En zet je je wereld weer open.
Word lid om reacties op het forum te kunnen lezen
Wil je de reacties van anderen lezen?
Of wil je zelf reageren?
Log in met het formulier hieronder of
Word lid van de besloten omgeving van Geniet.je.
Dat kan eenvoudig en snel met het formulier hieronder.